Leið númer 1 á mynd.

Er staðsett í Þorgeirsrétt -austur, rétt hinum megin við hornið frá Þar sem grámosinn glóir.

Andri Már Ómarsson og Elmar Orri Gunnarsson, sumar 2017

HVS 5b (5.10b)

Leið 15

Leiðin fylgir augljósri sprungunni á miðjum bratta veggnum, auðtryggð. Leiðin endar í sama akkeri og Siðaskiptin, en hægt er að klöngrast síðustu metrana upp á topp.

Nei, enga bolta takk!

Sigurður Ýmir Richter, 2020

Leið númer 4 á mynd

Leið númer 5 á mynd

Passið ykkur á sillunni. Gott að hafa lítinn slaka þegar búið er að klippa í næst síðasta bolta vegna hennar.

Leið númer 6 á mynd

Leið númer 8 á mynd

Leið númer 9 á mynd

Ritvélin er þokkalega gömul tækni, en þessi leið er elsta leiðin á þessum sector

Leiðin var tekin í gegn í júlí 2020 af Magnúsi Arturo og Bjarka Guðjónssyni og er núna skínandi fín og tilbúin fyrir fleiri klifrara.

FF: Stefán Steinar Smárason, kringum 2000

Leið númer 1 á mynd.

Sturr leið með 6 boltum. Byrjar á bröttum hreyfingum en léttist þegar ofar dregur.

Grjót var annað af tveim aðal vopnum sem voru notuð við Flóabardaga, ásamt Eldibröndum (Sjá nánar undir Eldibrandur).

Boltuð af: Friðfinnur Gísli Skúlason og Jón Heiðar Rúnarsson, 2018

Fyrst farin af: Ólafur Páll Jónsson, 2019

Leið númer 2 á mynd.

Þórður Kakali háði Flóabardaga gegn Kolbeini unga útfrá Trékyllisvík. Frá Þórði fóru tólf skip og yfir 200 manns. Hann sigldi út á Húnaflóa áður en að það gerði logn og fór bardaginn fram þar. Þórður hafði meðferðis heilan helling af grjóti sem var látið rigna yfir skip Kolbeins unga en einnig var logandi spýtum og lurkum kastað um borð, svokölluðum eldibröndum.

Boltuð af: Friðfinnur Gísli Skúlason og Jón Heiðar Rúnarsson, 2018
Frumfarin af Sindra Ingólfssyni 2020

Leið númer 4. á mynd

Kveikjan af þessu nafni kemur af stóru barði sem skagar yfir leiðina, á því eru alskonar blóm og plöntur.

Þessi leið vísar á tvennan hátt í sögu. Annars vegar er leiðin að vísa til húsakosta sem að Íslendingar hafa búið í öldum saman, torfbæina. Á þeim vex ýmislegt á þökunum, oftast gras en oft blóm eða aðrar plöntur. Oft var gripið til þess að setja kindur upp á þök torfbæja ef að sprettan í þakinu var orðin mikil. Hin tilvísunin í sögu er af öðrum toga, en hún vísar í barnabókina Blómin á þakinu sem kom fyrst út árið 1985 og er eftir Ingibjörgu Sigurðardóttir. Þessi tilvísun ætti betur við í Bókmennta og lista sectornum en sýnir á sama tíma hvað þema hvers sectors er teygjanlegt.

FF: Bryndís Bjarnadóttir og Magnús Arturo Batista, 2017

Leið númer 5. á mynd.

Á Íslandi hafa nokkrum sinnum gengið yfir síldarævintýri. Á Ströndum var talað um síldarævintýri á árunum 1917-1919. Seinna síldarævintýrið stóð yfir frá 1938-1954. Í Djúpuvík reis stæðsta síldarvinnsla landsins og bærinn taldi 500 manns þegar hæðst stóð. Að lokum færði síldin sig og hætti að koma inn á miðin og þá var lítið hægt að gera við síldarvinnsluna á Djúpavík.

Leiðin speglar þetta frábærlega með litlu gripi nálægt toppi leiðarinnar. Með góðu ímyndunarafli lýtur það út eins og lítil síld og erfitt er að sjá gripið. Þetta er hins vegar lykiltak og án síldarinnar geriru lítið líkt og síldarvinnslan í Djúpuvík.

5.10b/c

FF: Bryndís Bjarnadóttir og Magnús Arturo Batista, 2017

Leið númer 13 á mynd.

Leiðin fer upp á syllu á miðjum veggnum, síðustu hreyingarnar upp á sylluna eru eitthvað tómar svo að það er línubútur sem að má nota til að aðstoða sig til að komast upp á sylluna.

Frá syllunni fer Landnám beint upp, aðeins til vinstri. Leiðin er tæpir 30m með fantagóðu útsýni.

Einn mikilvægasti hlekkur í Íslandssögunni er landnám Íslands. Leiðin er sú fyrsta sem var boltuð á Sögu sectornum og ein af allra fyrstu leiðum svæðisins.

FF: Stefán Steinar Smárason, í kringum 2000.

Leið númer 14 á mynd.

Leiðin hefst á sömu byrjun og Landnám (#9, hálfa leið upp vegginn á áberandi syllu. Línubútur var skilinn eftir til að komast upp á grassylluna, en lítið mál er að klöngrast upp á sylluna án hans.

Frá syllunni klofna leiðirnar í tvennt. Landnám fer beint upp, aðeins til vinstri en Siðaskiptin halla til hægri.

5.10d, léttari fyrir stóra.

Boltuð af: Stefán Steinar Smárason, í kringum 2000.

Leið númer 18 á mynd.

Háklassa leið sem allir ættu að prófa. Leiðin ferðast upp mest áberandi vegginn á sectornum tæpa 30m. Aðeins þarf að þræða á milli bstu gripana í byrjun en eftir 3. bolta ferðast línan nokkuð beint upp.

Leiðin var boltuð á tveimur dögum í ágúst 2016. Sex manna teymi var í þrjá daga að skoða þetta lítt þekkta klifursvæði. Þegar boltun var lokið þurfti annar leiðasmiðana að rjúka af stað í bæinn ásamt einum úr teyminu og skildu þau við hin fjögur sem hélt áfram að klifra í firðinum og prófa nýju leiðina. Þegar komið var í Reykjavík blasti við frétt á fréttamiðlum:

http://www.mbl.is/frettir/innlent/2016/08/03/hlaut_opid_fotbrot_vid_klettaklifur/

Mjög ofarlega í leiðinni, þar sem erfiðustu hreyfingarnar eru, dettur klifrarinn alveg við tvist sem hún var ekki búin að ná að klippa í. Næsti bolti er það langt fyrir neðan að hún dettur  og lendir á mjórri syllu og ökklabrotnar. Blóð spýtist út um allt, yfir alla leiðina, á línuna, tvistana og hressilega dropar á tryggjarann. Klifrarinn og teymið með henni höndlaði aðstæður eins vel og á er komist, stöðvuðu blæðingu, hringdu á hjálp, fengu börur og náðu að slaka henni niður brekkuna og í sjúkrabíl. Sjúkrabíllinn kom frá Hólmavík og skutlaði henni í sjúkraflug frá flugvellinum á Gjögri (þar sem er príðis boulder líka).

Af þessum atburðum dregur leiðin nafn sitt.

Bolta hefur verið bætt í kaflan þar sem að slysið átti sér stað og ætti leiðin að vera eins örugg og a verður kosið.

FF: Jónas G. Sigurðsson og Magnús Arturo Batista, ágúst 2016

Leið númer 20 á mynd.

Leiðin ferðast um vegg og hliðrar hægt og rólega til hægri undir stórum þökum. Í lokin þarf að hliðra aðeins til vinstri til að komast í akkerið.

Kálfurinn Slorsi átti heima á bæ í Norðurfirði áður en að hann dó. Hann gekk aftur og hrellti fólk á bænum þannig að kalla þurfti til prest til að særa Slorsa í burtu.

FF: Bryndís Bjarnadóttir og Magnús Arturo Batista, 2018

Leið númer 23 á mynd, er inni í breiðum stromp sem er áberandi þegar maður stendur undir veggnum. 30m

Tilberi er galdravera sem yfirleitt er sköpuð af norn. Til að byrja með þarf að grafa upp mannsrif úr kirkjugarði og vefja það í gráan ullarflóka. Rifið þarf að bera við brjóst og ganga til kirkju. Við altari kirkjunar á í þrígang að spýta messuvíni í barminn og á rifið. Rifið á þá að lifna við og verða hinn svo kallaði tilberi. Aðal notagildi tilbera var að senda þá á næstu bæi til að stela mjólk frá kú og koma með aftur til tilberamóðurinnar. Að launum fyrir mjólkina þarf tilberinn að fá að sjúga blóð innanlæris á tilberamóðurinni.

Ef sigið er innan í strompnum nuddast línan á nokkrum stöðum við svolítið hvassar brúnir þannig að betra er að síga utan við strompinn og teygja sig inn í hann eftir tvistunum til þess að hreinsa leiðina. Klifrið varlega fyrstu metrana í leiðinni því bergið þar gæti verið örlítið laust.

FF: Michael Walker, 2017

Leið númer 24 á mynd

Nábrækur eru galdraflíkur sem að reynt var að búa til á öldum áður. Til að byrja með þurfti að gera samning við mann, áður en að hann deyr. Eftir andlát þarf að grafa hann upp úr kirkugarði og fletta af honum skinnbuxunum, þ.e. allt skinn frá ofanverðu mitti og niðurúr. Mikilvægt er að ekki komi gat á skinnið við þessa aðgerð, því að þá munu buxurnar ekki virka. Til að virkja buxurnar að þessu loknu þarf að setja pening í punginn á buxunum. Mikilvægt er að stela peningnum frá fátækri ekkju á einni af þremur stórhátíðum ársins. Því næst er farið í buxurnar og eiga þær að gróa við mann, jafn óðum og farið er í þær. Erfitt er að fara úr þeim en það er hægt ef að annar aðili samþykkir að fara í þær. Sá aðili verður að fara í hægri skálmina jafnóðum og þú ferð úr þeim.

FF: Erla Guðný Helgadóttir og Jónas G. Sigurðsson, 2017

Leið númer 25 á mynd

Nafnið vísar til galdraaldarinnar sem ríkti á ströndum og talað var um að á ströndum ríkti galdrafár. Á ströndum var fólk bæði hengt og brennt til að sporna við útbreiðslu galdra.

FF: Jónas G. Sigurðsson, 2017

Leið númer 2 á mynd.

Tékkóslóvakía varð til í lok fyrri heimstyrjaldarinnar úr landsvæði sem áður tilheyrði Ungverjalandi. Pólitískst ósætti var á milli Tékka og Slóvena, þar sem erfiðlega gekk að komast að samkomulagi með marga hluti sem lutu að stjórnun landsins. Sátt komst á að sennilega væri bara best að skipta landinu í tvennt. Var það gert 1. janúar 1993. Nýju löndin nefndust Tékkland og Slóvakía.

FF: Stefán Steinar Smárason